Φίλες - φίλοι, εκπρόσωποι φορέων συνεργασίας, εμπειρογνώμονες, εκπαιδευτικοί σχολείων που επισκεφτήκαμε και, κυρίως, η «Κοινότητα Φρεσκάδας»: κεφάτοι/ες έφηβοι και νέοι - νέες, μαθητές/ριες, σπουδαστές/ριες, εργαζόμενοι/ες, φιλοξενούμενοι/ες σε δομές, συνέβαλαν στο να φτιαχτεί μια μοναδική ατμόσφαιρα, να ανταλλαγούν αναμνήσεις, ευχές, ιδέες και σχέδια για το μέλλον.
 |
 |
 |
 |
|
Ζουμ στα Δικαιώματα, Θεσσαλονίκη |
Θέλει Τέχνη η Συνύπαρξη, Θεσσαλονίκη |
Α.ΝΟΙ.ΞΕ, Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο, Αθήνα |
 |
 |
 |
- Τα παιδιά να τη λένε σε ανθρώπους που καταλαβαίνουν και αυτοί να τη λένε σε αυτούς που δεν ακούνε τα παιδιά (απάντηση μικρού παιδιού).
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχετε λάβει από ένα παιδί;
- Να δίνεις πάντα χρόνο στον εαυτό σου για λίγο παιχνίδι!
Πέστε μας μια ζωντανή ανάμνηση από τον διάλογο με παιδιά ή κάτι που σας είπε ένα παιδί.
-Ένα ζωηρό παιδάκι δημοτικού, όταν του είπα να κάνει ησυχία, με ρώτησε αν θα το δείρω όπως τον δέρνει η μαμά του...
- Στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, σήμερα το πρωί, κάναμε συζήτηση με 23 υπέροχα εκτάκια για το σχολείο που ονειρευόμαστε. Τα παιδιά είπαν τις απόψεις τους, τα γράψαμε, κρατήσαμε αυτό το στιγμιότυπο στον τοίχο της τάξης και θα αρχίσουμε να δουλεύουμε για να τα πετύχουμε στη διάρκεια της χρονιάς...
- Ένα παιδάκι που προσέχω, ζωγράφισε μια μέρα και μου έδωσε ένα φανταστικό πρίγκιπα με ένα τρομερό στέμμα, που πάνω του είχε μια παπαρούνα και φτερά. Τη ρώτησα γιατί το ζωγράφισες αυτό για μένα; Και μου είπε «γιατί στο τέλος ο πρίγκιπας σώζει την πριγκίπισσα»
- Σε ένα σχολείο με παιδιά με αναπηρίες, πήγαινα από αίθουσα σε αίθουσα και ρώταγα ποιος θέλει να πάρει μέρος σε μια θεατρική ομάδα που θα φτιάχναμε. Σε μια τάξη ήταν ένα κορίτσι στο τελευταίο θρανίο, που σαν να σήκωσε και αστραπιαία κατέβασε αμέσως το χέρι της. Όπως πήγα να την πλησιάσω, άλλα παιδιά μου έκαναν νόημα να μην πάω προς αυτήν γιατί δεν είναι καλά. Την πλησίασα, και όπως ήταν κουλουριασμένη, κάτω από το θρανίο, έβγαλε για λίγο το κεφάλι μέσα από τα χέρια της και πάλι σαν αστραπή είπε «ναι, θέλω»! Αυτό ήταν ένα από τα θαύματα του σχολείου, γιατί μετά, η Α. μέρα με τη μέρα άρχισε να ανοίγει και τελικά έγινε πρωταγωνίστρια της παράστασης που κάναμε.
- Ένας μαθητής μου, βλέποντας ότι είχαμε δουλέψει για πολύ καιρό προγράμματα στην τάξη όπως το ΜΑΖΙ, η διαμεσολάβηση, να διαχειρίζονται τα παιδιά το θυμό τους, να λύνουν τα προβλήματά τους με πιο ήπιο τρόπο, κλπ, σε κάποια φάση που υπήρξε καβγάς μεταξύ εκπαιδευτικών στην αυλή και τα παιδιά ήταν παρατηρητές, ήρθε μετά στο γραφείο μου και με ρώτησε: Αυτά που κάνετε μαζί μας τα έχετε κάνει και με τους εκπαιδευτικούς, ώστε αυτό που ζητάν από τα παιδιά να το εφαρμόζουν και οι ίδιοι;
- Βασική μας αρχή στο φορέα μας, τη Σχεδία, είναι η ελευθερία στην έκφραση. Στη Δραπετσώνα, χρησιμοποιούμε τη μουσική και την τέχνη γενικότερα για να βοηθήσουμε τα παιδιά να εκφράσουν συναισθήματα, σκέψεις και επιθυμίες, συνθήκες δύσκολες, αλλά και χαρούμενες, τα όνειρά τους, τη γνώμη τους για το σχολείο... Μια μέρα, μια μουσουλμάνα μαθήτρια γυμνασίου μας ανέφερε ότι της είπε ένας καθηγητής «ναι καλά ξέρουμε, του χρόνου μπορεί να σε δούμε με μωρό». Η κοπέλα δεν ήθελε να γυρίσει στο σχολείο μετά από αυτό. Ευτυχώς, με κατάλληλη υποστήριξη τελικά συνέχισε...