Το 6ο Γυμνάσιο Ξάνθης υλοποίησε το πρόγραμμα «Ζουμ στο δικό μας σχολείο», με τη διοργάνωση μιας δίωρης συνέλευσης με τα παιδιά της Β’ τάξης και μιας ωριαίας συζήτησης με τη Γ’ τάξη, στις 9.5.2019.
Η συνέλευση ήταν μια καινούργια εμπειρία για τις μαθήτριες και τους μαθητές που πήραν μέρος σε αυτή, αλλά η διεξαγωγή της ήταν άψογη και οι προτάσεις των παιδιών είχαν μεγάλο ενδιαφέρον.
Το σχολείο, στο οποίο φοιτά περίπου ίσος αριθμός παιδιών της πλειονότητας και της μειονότητας, επισκέφτηκαν μέλη της ΠΡΩΤΑ.12 σε συνεργασία με το ΚΕΣΠΕΜ Ξάνθης (Κέντρο Στήριξης του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων) και τη δράση συντόνισε ο Γιώργος Μόσχος, ιδρυτικό μέλος της Πρωτοβουλίας και πρώην Συνήγορος του Παιδιού.
Την πρώτη ώρα τα παιδιά των τριών τμημάτων της Β’ τάξης χωρίστηκαν με τυχαίο τρόπο σε μικρές ομάδες, κάθε μία από τις οποίες ανέλαβε να ετοιμάσει μια πρόταση σε διαφορετική θεματική ενότητα σχετικά με τη λειτουργία του σχολείου.
Τη δεύτερη ώρα οι προτάσεις παρουσιάστηκαν, συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν από την ολομέλεια. Τη συζήτηση συντόνισαν μαθητές, με υποστήριξη για την τήρηση της διαδικασίας. Η ποιότητα τόσο των προτάσεων όσο και της κουβέντας ήταν εντυπωσιακή, όπως και η σύνοψη που έκανε στο τέλος η μαθήτρια-γραμματέας της συνέλευσης. Το κλείσιμο της συνάντησης παρακολούθησαν και τα παιδιά της Γ’ τάξης, που στη συνέχεια είχαν μια ωριαία συζήτηση σχετικά με τα θέματα που θεωρούν σημαντικά για την άσκηση των δικαιωμάτων τους και τη λειτουργία του γυμνασίου, που σε λίγο καιρό αποχαιρετούν, δίνοντας έμφαση στις δραστηριότητες, στην υποστήριξη της επικοινωνίας και στη λειτουργία των ομάδων με τρόπο που σέβεται τις φιλίες αλλά και διευκολύνει τη συνεργασία ακόμη και με παιδιά με τα οποία δεν υπάρχει οικειότητα έξω από το σχολείο.
Οι προτάσεις της Β’ τάξης εγκρίθηκαν από την πλειοψηφία των μαθητών και δόθηκαν στη διεύθυνση και στο σύλλογο διδασκόντων του σχολείου. Περιλάμβαναν ιδέες για συμμετοχή των μαθητών στη διατήρηση της καθαριότητας, μουσική στα διαλείμματα, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στο μάθημα, αποφυγή των διακρίσεων, διάλογο με τους εκπαιδευτικούς, ενίσχυση της ομαδικότητας, τακτικές συζητήσεις σχετικά με την τήρηση κανόνων και την επίλυση προβλημάτων, ενίσχυση ενδοσχολικού αθλητισμού, ακρόαση της γνώμης των παιδιών σχετικά με τις εκδρομές και τους περιπάτους, υποστήριξη των παιδιών που δεν έχουν οικονομική δυνατότητα και συμμετοχή των μαθητών στην αντιμετώπιση περιστατικών βίας. Οι προτάσεις των παιδιών θέλουν ακόμη δρόμο και συνεργασίες για να υλοποιηθούν, όμως φάνηκε ότι μαθητές και μαθήτριες μπορούν να ασκούν με υπευθυνότητα το δικαίωμα της έκφρασης γνώμης, όταν και οι ενήλικοι τους εμπιστεύονται για αυτό και τους ακούν. Στο χέρι εκπαιδευτικών και μαθητών είναι αυτή η εμπειρία να έχει συνέχεια στο μέλλον.